MENU
 
Strona Główna
Lekkoatletyka
Historia
Zawody lekkoatletyczne
Igrzyska Olimpijskie
 
Dyscypliny
lekkoatletyczne
 
Biegi
Skoki
Rzuty
Wieloboje
 
Historia
dyscyplin
 
Biegi
Skoki
Rzuty
 
 
Polecamy
myslistwo.com
zeglarstwo.net.pl
wedkarstwo.net
lyzwiarstwo.pl
wedkarstwo.net.pl
lowiectwo.com.pl
sokolnictwo.com
sklepmysliwski.pl
hippika.pl
szkolaprzetrwania.com
reklama.org.pl
tatry.org.pl
karpaty.org
zakopane.us
bialkatatrzanska.org
bieszczady.org.pl
szczyrk.org.pl
tryton.info
czarterjachtow.com.pl
nurkomania.pl
nurkowanie.net.pl
easydiving.pl
eques.com.pl
nauti.pl
 
 
Ogłoszenia
lyzwiarstwo.com.pl
narciarstwo.net.pl

 

Rzuty:

 

pchnięcie kulą

Pchnięcie kulą (właściwie rzut kulą) – konkurencja lekkoatletyczna, polegająca na wypchnięciu kuli jednorącz z koła o średnicy 2,135 m. Kobiety i młodzicy (do 15 lat) pchają kulą ważącą 4 kg, juniorzy młodsi (16-17 lat) – 5 kg, juniorzy starsi (18-19 lat) – 6 kg, seniorzy – 7,26 kg. Kula przed wypchnięciem musi mieć kontakt z szyją zawodnika. Po wykonaniu pchnięcia zawodnik musi opuścić koło jego tylną częścią, w przeciwnym wypadku pchnięcie nie zostanie uznane. Ponadto kula musi paść w obszar wycinka koła o kącie 40 stopni.

Stosowane są dwie podstawowe techniki pchnięcia kulą:

  1. z doślizgu – zawodnik ustawia się tyłem do kierunku pchnięcia i wykonuje "doślizg" do progu, skręt biodra i wypchnięcie kuli,

  2. obrotowa – zawodnik wykonuje obrót (podobny do tego w rzucie dyskiem) zakończony wypchnięciem kuli.

Odległość mierzy się taśmą przechodzącą przez środek koła i ślad kuli, od wewnętrznej krawędzi progu do najbliższej krawędzi śladu.

Pchnięcie kulą jest w programie olimpijskich od pierwszych nowożytnych igrzysk olimpijskich w 1896.

Rzut czy pchnięcie?

Określenie "pchnięcie kulą" nie jest właściwe i przyjęło się tylko w Polsce (niedokładna kalka z jęz. angielskiego). W rzeczywistości jest to rzut, w którym pchnięcie jest tylko jednym z elementów. O pchnięciu można by mówić tylko wtedy, gdyby kula znajdowała się w stanie równowagi na twardym podłożu i została pchnięta silnym uderzeniem z boku. Encyklopedia sportów świata Wojciecha Lipońskiego (Warszawa 2001) w ogóle nie zawiera artykułu PCHNIĘCIE KULĄ. Wszystkie informacje o tej dyscyplinie sportu znajdują się pod hasłem RZUT KULĄ. Dlatego wyrażenie "rzut kulą" jest najzupełniej poprawne i nie powinno być piętnowane jako błąd językowy.

 

rzut oszczepem

Rzut oszczepem – konkurencja sportowa wchodząca w skład lekkoatletyki i wywodząca się ze starożytności. Należy do konkurencji technicznych. Zawodnicy i zawodniczki rywalizują w rzucie oszczepem podczas igrzysk olimpijskich (mężczyźni od 1908, a kobiety od 1932 roku), mistrzostw Europy, mistrzostw świata oraz licznych mityngów lekkoatletycznych. Rzut oszczepem jest także rozgrywany w ramach rywalizacji w siedmioboju i dziesięcioboju.

 

rzut młotem

Rzut młotem – jedna z technicznych konkurencji lekkoatletycznych, polegająca na rzucie kulą, do której przymocowana jest stalowa linka zakończona uchwytem. Zawodnik wykonuje rzut z koła o średnicy 2,135 m, otoczonego siatką ochronną.

Opis techniki rzutu młotem:

  • zawodnik staje w kole tyłem do kierunku rzutu

  • chwyta oburącz uchwyt młota

  • wykonuje kilka obrotów ponad głową

  • prostując ramiona w łokciach wykonuje trzy do pięciu obrotów całego ciała

  • wyrzuca młot w pole rzutów

Podczas obrotów i po wykonaniu rzutu nie wolno zawodnikowi nadepnąć lub przekroczyć metalowej obręczy koła. Koło opuszcza się jego tylną częścią.

 

rzut dyskiem 

Rzut dyskiem – jedna z technicznych konkurencji lekkoatletycznych polegająca na wyrzuceniu siłą ramienia (jedną ręką) dysku, na jak największą odległość. Rzut odbywa się z koła o średnicy 2,5 m otoczonego siatką ochronną o wysokości 4 m i wylotem z przodu 6 m. Aby rzut był ważny dysk musi upaść w wycinku koła o kącie 40 stopni. Dysk ma wagę dwóch kilogramów dla mężczyzn i jednego kilograma dla kobiet.

Posąg dyskobolaZawodnik staje tyłem do kierunku rzutu, po czym wykonuje obrót, trzymając dysk w wyprostowanej w łokciu ręce. Podczas obrotu i po wykonaniu rzutu nie wolno zawodnikowi nadepnąć lub przekroczyć metalowej obręczy koła. Koło opuszcza jego tylną częścią. Jeśli zawodnik opuści koło przed upadkiem dysku w pole rzutu próba nie jest zaliczona.

Pomiar rzutu odbywa się za pomocą taśmy, która przechodzi przez środek koła i ślad dysku.



 
 
 

www.OPONY.net