Skoki:
Skok wzwyż
Korzenie tej dyscypliny sięgają
już czasów Celtów, jednak oficjalnie pierwszy raz rozgrywano ją
w Anglii w 1840 roku . Jednolite przepisy ustalone zostały w
1865 roku. Każdy zawodnik miał prawo do dwóch błędów na każdej
wysokości. Trzeca zrzutka na tej samej wysokości elimonowała z
zawodów. Początkowo odbijano się z obydwu stóp. Technikę
pierwszeństwa stopy i nożycową pierwszy raz użyto w roku 1874,
wtedy też pierwszy raz przekroczono wysokość dwóch metrów. W
roku 1941 zaczęto skakać techniką, w której poprzeczke
pokonywała najpierw głowa. W 1978 zawodnicy zaczeli stosować
technikę skakania tyłem, która stosowana jest do dziś przez
większość zawodników. Kobiety pierwszy raz skakały w roku 1895,
a konkurencja zadebiutowała na olimpiadzie w roku 1928.
Obecnie rekordzistą świata w tej
konkurencji wśród mężczyzn jest Javier Sotomayor (2.45cm), a
wśród kobiet Stefka Kostadinowa (2.09cm).
Skok w dal
Dyscypline tą uprawiano jeszcze w
czasach starożytnych. Zawodnicy trzymali wtedy podczas skoku
ciężarki co pomagało w uzyskiwaniu lepszych rezultatów. W
czasach nowożytnych pierwszy raz rozgrywano ją w 1860 roku. Nie
używano ciężarków. Zasady pozostały niezmienione do dziś.
Zawodnicy odbijają się w 20-centymetrowej deski i lądują na
obszar wypełnionu piaskiem. Pierwszą stosowaną techniką był lot
trzyfazowy. Po odbiciu podkurczenie nóg, następnie wyrzucenie
ich przed siebie i ponowne podkurczenie podczas lądowania.
Technikę biegową pierwszy raz zastosowano w 1922 roku. Kobiety
pierwszy raz skakały w dal w roku 1895. Rekordzistą świata w tej
dyscyplinie wśród mężczyzn jest Mike Powell (8.95cm), a wśród
kobiet Galina Czistiakowa (7.52cm).
Skok o tyczce
Początki tej dyscypliny sięgają
już czasów starożytnej Grecjii. Grecy używali tyczek do skoków
przez byki, Celtowie zaś, skakali o tyczce w dal. W czasach
nowożytnych pierwsze zawody w skoku o tyczce odbyły się w 1850
roku. W 1900 zaprzestano używać tyczek jesionowych, zastępując
je bardziej giętkimi- bambusowymi. Od roku 1957 zaczęto używać
tyczek aluminjowych i metalowych, dzięki czemu udało sie
przekroczyć wysokość 4.80m. Wymusiło to stosowanie materacy,
mających zapewnić zawodnikom pełne bezpieczeństwo. Tyczki z
włókna szklanego, używane do dziś, wprowadzono w roku 1956.
Zapoczątkowało to nową erę skoku o tyczce i pozwoliło osiągać
dużo lepsze rezultaty. Skok o tyczce kobiet jest jedną z
najmłodszych dyscyplin lekkoatletycznych. Rekordy zaczęto
notować dopiero w 1995 roku, a oficjalne zawody rozegrane
zostały w roku 1996.
Rekordzistą świata w tej
dyscyplinie wśród mężczyzn jest obiecnie Siergej Bubka (6.14), a
wśród kobiet Jelena Isinbajewa (4.91).
Trójskok
Trójskok uprawiany przez Greków
polegał na wykonaniu trzech długich skoków. Pod koniec XIX w
konkurencja polegała na dwóch skokach na jednej nodze i trzecim
w dal. Zmieniono to po 1900 roku kiedy to dyscyplinie nadano
obecną postać. Kobiety zaczeły uprawiać trójskok około roku
1890, a konkurencja w ich wykonaniu na Mistrzostwach Świata
pojawiła sie poraz pierwszy w roku 1993.
Rekordzistą świata w tej
dyscyplinie wśród mężczyzn jest obiecnie Jonathan Edwards
(18.29), a wśród kobiet Inessa Krawets (15.50).
|